عبدالواحد کمی

مطالعه تجربی شکل‌دهی ورق های کامپوزیتی زمینه پلیمری در فرآیند شکل‌دهی تدریجی (لینک ایرانداک)

چکیده:

فرآیند شکل دهی تدریجی (ISF) Incremental Sheet Forming به علت این که دارای مزایایی نظیر هزینه فرآیند پایین، انعطاف پذیری و شکل پذیری بالایی در مقایسه با فرآیندهای شکل دهی سنتی است، از این رو در سالهای اخیر مورد بررسی و توجه گسترده‌ای قرار گرفته ‌است. این روش به دلیل عدم نیاز به قالب خاص، برای تولید قطعات در دسته های کم و نمونه سازی سریع مورد توجه بیشتر بوده که خود همین امر باعث انعطاف‌پذیری فرآیند برای تولید شکل هایی با هندسه پیچیده شده است. مطالعات اخیر امکان‌پذیری فرآیند ISF برروی پلیمر را به اثبات رسانده در صورتیکه تحقیقات بسیار محدودی بر روی مواد کامپوزیتی انجام شده است. در این تحقیق، یک مطالعه تجربی با هدف بررسی تاثیر پارامترهای فرآیند بر روی شکل پذیری نمونه های کامپوزیتی انجام شده است. در ابتدای بر روی ورقهای کامپوزیتی پلی پروپیلن-60% الیاف شیشه وپلی آمید6-60% الیاف شیشه، شکلدهی مورد بررسی قرار گرفت و با توجه به نتایج بدست آمده و همچنین یک سری آزمایشات مقدماتی بر روی ورق پلی آمید، پارامترهای تاثیرگذار بر روی فرآیند ISF مشخص شد از این رو در مطالعه نهایی تاثیر پارامترهای زاویه شیب دیواره، گام عمودی ابزار، سرعت حرکت اسپیندل و همچنین دمای فرآیند بر روی قابلیت شکل دهی ورقهای کامپوزیتی پلی آمید6 -30% الیاف شیشه مورد بررسی قرار گرفت. در طی فرآیند، با تغییر در اندازه پارامترها، میزان تاثیرگذاری هر کدام از پارامترها را بر میزان شکل پذیری با توجه به آزمون تاگوچی و نتایج تجربی مورد تحلیل و بررسی قرار گرفت که نتیجه نشان می داد که زاویه شیب دیواره، تاثیرگذارترین پارامتر در شکل دهی تدریجی ورقها کامپوزیتی مورد مطالعه بوده است.